Narodziny Waszego dziecka, mniej lub bardziej zaskakujące, będą z pewnością miały jedną wspólną rzecz: Wasze dzieci zaraz po urodzeniu zostaną zabrane na Oddział Intensywnej Terapii Noworodka, gdzie w zależności od stanu ich zdrowia zostaną umieszczone w inkubatorze i podłączone do licznej aparatury podtrzymującej i monitorującej parametry życiowe. Niestety nawet największe wcześniaki muszą być obserwowane, aby lekarze mogli ocenić ich stan i podjąć decyzję co do dalszego leczenia i postępowania.
Rodzice wcześniaków, w sytuacji kiedy ich dziecko zostaje zabrane i podłączone do aparatury, zawsze przeżywają podobne uczucia – strachu, przerażenia i bezsilności. Dodatkowo Mamy zadręczają się poczuciem winy, że to przez nie ich maleństwa zamiast przebywać w bezpiecznym środowisku, jakim jest „brzuch mamy”, muszą walczyć o swoje przeżycie w inkubatorze za pomocą rurek i kabelków podłączonych do ich malutkiego ciałka.
Drodzy Rodzice, Wasze uczucia są w pełni naturalne i zrozumiałe. Cierpicie bardzo, patrząc na swoje maleństwo, oddalibyście wszystko, aby móc zamienić się z nim lub sprawić, aby urodziło się znacznie później. Niestety czasu cofnąć się nie da, ale można sprawić, aby ten czas był pożyteczny dla Waszego malucha i abyście odzyskali swój spokój i poczucie bezpieczeństwa.
Przede wszystkim pozwólcie sobie na chwile słabości, aby wyrzucić z siebie swój żal, strach i lęk. Zwłaszcza Mamy potrzebują specjalnego wsparcia i akceptacji przez zapewnienie, że wcześniejszy poród nie był ich winą i że tak naprawdę w większości przypadków nie miały na to, co się stało, żadnego wpływu. Aby poczuć się pewniej i móc zaakceptować nową rzeczywistość, warto zapoznać się z tym, co się dzieje z Wami i Waszym dzieckiem, poprzez zapoznanie się z życiem i procedurami szpitala, który od tego czasu będzie często miejscem Waszego pobytu. To pomoże Wam zaakceptować siebie w nowej roli, a tym samym Wasze wsparcie i siła okażą się ważne i pomocne dla Waszego Malucha.
Wenflon:
Bardzo cienka rurka wprowadzana do żyły dziecka, mająca tam zostać przez kilka dni. Pozwala ona żywić dziecko, gdy nie może być karmione doustnie, i podawać leki dożylne.
Namiot tlenowy:
Budka z przezroczystego plastiku, do której doprowadzana jest mieszanka powietrza i tlenu, przeznaczona dla dzieci, które potrzebują dodatkowego tlenu. Namiot może zostać zastąpiony noskami tlenowymi, dwoma małymi rurkami wkładanymi do otworów nosowych dziecka (CPAP).
Inkubator:
Pudło z przezroczystego pleksiglasu, w którym umieszczane jest niemowlę. Pozwala utrzymać temperaturę dziecka w granicach 37 stopni i zapewnia odpowiednią temperaturę oraz wilgotność powietrza.
Niebieskie światło, czyli fototerapia:
Urządzenie wytwarzające niebieskie światło ustawione nad dzieckiem służy do leczenia żółtaczki noworodkowej. Oczy dziecka chronione są okularami.
Pulsoksymetr i saturacja:
Urządzenie mierzące w sposób stały ilość tlenu przenoszoną przez czerwone krwinki. Bezbolesny pomiar przeprowadzany jest za pomocą czujnika umieszczonego na poziomie dłoni lub stopy. Wynik wyrażony jest w procentach nasycenia hemoglobiny tlenem. Norma wynosi od 85% do 95%. Pulsoksymetr mierzy również częstość pracy serca Waszego dziecka.
Respirator:
Urządzenie zapewniające dziecku prawidłowe oddychanie. W zależności od stanu dziecka i konieczności wspomagania jego oddychania możecie się spotkać z terminami „wentylacja mechaniczna” lub „wentylacja wspomagana”. Respirator może być połączony z dzieckiem za pośrednictwem rurki intubacyjnej wprowadzonej do tchawicy, elastycznej rurki wprowadzanej maks. 1 cm do noska dziecka (nCPAP) lub maseczki nosowej.
nCPAP:
System wspierający oddychanie dziecka. Stosuje się tu maseczki nosowe lub delikatne, miękkie rurki wprowadzane do nozdrzy (maks. 1 cm), połączone odpowiednio z respiratorem lub aparatem Infant Flow.
Kardiomonitor:
Urządzenie monitorujące funkcje życiowe noworodka i wyświetlające niektóre elementy nadzoru niemowlęcia (puls, częstotliwość oddechów, ciśnienie tętnicze, poziom natlenienia). Połączone jest z dzieckiem kablami, na końcu których znajdują się przyklejone do skóry elektrody (zwykle 3 do mierzenia czynności serca i oddechu), czujnik (do mierzenia saturacji) i opaska do mierzenia ciśnienia.
Sonda żołądkowa:
Rurka przechodząca przez usta lub nos aż do żołądka dziecka, pozwalająca karmić je mlekiem. Jest ona umocowana na poziomie górnej wargi lub nosa za pomocą plastra zwanego „wąsami”.
Czujnik termiczny:
Czujnik umieszczany na skórze noworodka i połączony z inkubatorem, pozwalający automatycznie dostosować temperaturę do potrzeb dziecka.
Infant Flow:
Aparat/urządzenie do nieinwazyjnej wentylacji noworodków i wcześniaków.
Pompy infuzyjne:
Urządzenie do precyzyjnego dożylnego dawkowania leków i żywienia pozajelitowego.
Badania wykonywane u wcześniaków
Podczas pobytu w szpitalu prawie codziennie Wasze dziecko będzie poddawane różnym badaniom. Warto zapoznać się z większością z nich, aby w ten sposób mieć stałe informacje o stanie zdrowia dziecka.
Listę badań wraz z opisem odnajdziesz tutaj: Badania u wcześniaka – lista i opis.
Artykuł pochodzi z „Niezbędnika rodzica wcześniaka”.
Jeśli chcesz zapoznać się z całością, możesz go zamówić na stronie: Niezbędnik rodzica wcześniaka
lub przeczytać online na stronie: Niezbędnik rodzica wcześniaka online.